Tante Ellie is koningsgezind en werkte altijd voor Shell, en trots dat ze was. Op elk feestje, tijdens elke visite en sowieso elk moment dat nergens om vroeg, moest iedereen het weten. Ze had zelfs Beatrix eens ontmoet en de hand geschud. Ze had haar hand nooit meer gewassen. Beatrix overigens wel, net als die hele familie en z’n onderdanen. Ze wassen hun handen in onschuld, ook al vloeit er methaan en bloedgeld uit hun kraan.

Tante Ellie is gewoon gefopt door oneerlijk verkregen statuur, een fatsoenlijk voorkomen en een koninklijke stempel. Ze is slechts een blinde frikandel in een Hollandse plundermachine genaamd Shell.

Laatst was onze hofnar Mark Rutte met z’n plechtige maniertjes en heilige communiepakje op visite in Nigeria, het land waar Shell flink huis houdt en waar de lijken niet alleen in de kast liggen.
Nigeria’s vlag kleurt groen en wit maar de stok is oranje en z’n zwieper ook, het bloed loopt als dikke olie je mouw in wanneer je ermee wappert. De koninklijken en the Royal Dutch Shell zijn boeven zonder moreel kompas.

Rutte glijdt zijn blanke sabeltje bij Buhari in z’n zwarte reet voor economisch gewin, partnerschap en om migratie te voorkomen. Wij hier, zij daar en kop dicht. Holland rijk, Nigeria slijk, of zoiets.

Oliegeld is de baas, in Nigeria wonen 180 miljoen mensen en is Shell de koning. De Nigeriaanse regering en Shell zijn al decennia lang samengesmolten tot een corrupte bende, rovers met een oranje bendeleider. Een vervuiler en moordenaar in den vreemde met ons koninklijke stempel als banner. Profit or loss, daar draait het om; dat zijn de maten waarin gemeten wordt.

De bevolking en het milieu zijn bijzaak en grof de klos. Vervuiling en dood in een land lekker ver weg met een paar corrupte apen op een met bloed besmeurde troon van oliegeld is blijkbaar Hollandse stijl, een makkie. Alleen hufters kunnen dat, criminelen verpakt als CEO’s, schooiers die gesteund worden door het ministerie van justitie met een grappenmaker als minister.

Laatst is er zomaar 900 miljoen verdwenen tijdens een aankoopdeal van de Royal Dutch Shell in Nigeria. Niet te traceren smeergeld, zomaar foetsie in een kleptocratie. Weggemoffeld onder toeziend oog van de Nederlandse staat en dus Shell. Fantastisch, dit zijn dus onze multinationals die volgens onze regering een voorbeeld moeten zijn voor de rest van de wereld mbt transparantie en maatschappelijk verantwoord ondernemen. Als Hollandse belastingbetaler kom je godverdomme nog niet weg met een paar gesjoemelde tientjes.

Gelukkig zijn er mensen wakker die durven en gewoon moeten waardoor er eindelijk wat klokken gaan luiden. De mensen pikken dit niet meer, aandeelhouders roepen ‘volg ons’ want zij kunnen het verschil maken. Ook ex-medewerkers van de Nederlandse ambassade roepen het schorem tot de orde. We zijn blind gemaakt en blind geworden door poenscheppers van formaat.

Een oud ambassadeur loopt nog gewoon vrij rond, carrière makend terwijl hij de boel verlinkte en door macht en belangenverstrengeling zijn vriendjes inlichtte en behoedde voor een op stapel zijnde inval van het openbaar ministerie. De CEO’s van Shell en, nog smeriger, de Nederlandse regering zijn volop bewust van deze smeerlapperij. Het stinkt niet alleen naar olie maar vooral naar stront, pis en bloedgeld. Met het kapot maken van een volk, het vernietigen van de natuur en het glansrijk omkopen van buitenlandse politici komen zelfs deze royalties niet meer weg. De zaak loopt, onlangs is er weer binnengevallen door het openbaar ministerie en zit men zomaar bij de onaantastbaren op schoot. Dat is even schrikken voor de bobo’s, dat zijn ze niet gewend.

Poeh, wie heeft er nog zin om met een oranje vlaggetje te wapperen langs de kant van de weg? Hoe lang pikt men dit nog? De monarchie? De ongelijkheid? Ik pik nog liever naar pek, de veren deren me niet. Rutte met z’n schijnheilige keumes, met z’n quasi beschaafde praatjes; wie trapt daar nog in?

De bezem door de regering, door het tuig. Op de schop met het Koninklijk huis, dat gespuis. Het volk heeft eelt genoeg om zulke wapens te hanteren.

Als tante Ellie graag wil wapperen met een oranje vlaggetje dan moet ze maar naast een dode Nigeriaanse baby gaan staan, met haar mayonaisekop. Kijken of ze dan nog zo glimt van de trots en die olie.